Behoud van eigen regie
Eén van die veelvoorkomende zorgvragen is oogdruppelen. Tot voor kort werd oogdruppelen gezien als een zorgtaak van (wijk)verpleegkundigen, terwijl veel mensen dit nog prima zelf kunnen, eventueel met ondersteuning van een druppelbril of mantelzorger. Zo houden ze zelf de regie over hun dag, zonder afhankelijk te worden van zorgverleners.
Suzanne Keizer, manager innovatie bij Vitalis en projectleider: “Samen met de twaalf zorgorganisaties en ketenpartners hebben we onderzocht hoe het zelfstandig oogdruppelen in onze regio opgezet kan worden. Op basis van een klantreis hebben we een toolbox ontwikkeld met middelen die cliënten en professionals ondersteunen bij de nieuwe werkwijze. Denk aan een instructiekaart om zelf te leren oogdruppelen. Hierdoor worden (oudere) mensen gestimuleerd om zelfredzaam te blijven en kunnen zorgmedewerkers efficiënter hun werk doen. Op die manier blijft de zorg toegankelijk voor mensen die écht niet zonder kunnen.”
Regionale samenwerking
De kracht van het project is de regionale samenwerking, vertelt Keizer: “We kunnen in de zorg grote stappen zetten door met elkaar anders naar zorgvragen te kijken. Het zelfstandig oogdruppelen is hier een voorbeeld van. Het is een project van ons samen. Ziekenhuizen, huisartsen, apothekers, wijkverpleging: alle organisaties in de keten doen mee. Zo maken we samen hét verschil!”
Nieuwe werkwijze start op 1 februari
Oogdruppelen is vanaf 1 februari a.s. officieel geen zorgtaak meer van zorgverleners. Krijgt iemand oogdruppels voorgeschreven van de arts? Dan geeft de apotheek heel duidelijke instructies mee voor het gebruik. Net zoals bij andere medicijnen. Lukt het oogdruppelen niet vanwege (medische) redenen? Ook niet met ondersteuning van hulpmiddelen zoals een druppelbril en/of hulp uit de omgeving? Dan wordt gekeken of er een zorgverlener ingezet kan worden.